قدرت و مهارت و جنگاوری ایرانیان از دیرباز زبانزد خاص و عام و ملل مختلف جهان بوده است. شجاعت و ورزیدگی ایرانیان از یک طرف و موقعیت خاص منطقه‌ای و حملات کشورهای دیگر از سوی دیگر موجب شد تا جنگاوری و رزم به عنوان یکی از اصلی‌ترین دل مشغولی آنان به شمار آید، تا جایی که هنر رزم در تک تک نقاط ایران با شگردها و فنون خاص به چشم می‌خورد.

در سده اخیر، سازمان‌های جهانی رزمی در سراسر جهان در حال گسترش فرهنگ سیستم‌هایی از فنون رزمی مشرق زمین گردیدند و در این راستا گوی سبقت را از دیگر کشورها ربوده و در عرصه بین‌المللی جایگاه ویژه‌ای برای خود باز کردند.

حدوداً در سه دهه اخیر اساتید بزرگی که کوله بار سنگین رزم ایران را بر دوش می‌کشیدند به خودباوری رسیده و با ابتکار عمل و انجام تمرینات جسمی و روحی، سبک جدیدی به نام «پرتوآ» را با فنون و محتوای مستقل و با تکنیک‌ها و تاکتیک‌های بومی و محلی ایرانی ابداع نمودند و برای اولین بار گام بزرگی در جهت اعتلای رزم ایران و شکوفایی فرهنگ رزم باستان برداشتند و با ارائه فنون و تکنیک‌هایی که بر حسب شرایط و اوضاع و احوال جوامع طراحی و تدوین شده بود و در میان خود شاگردان برجسته‌ای پرورش دادند.